Nágrannar

Þeir sem hafa horft á þættina “Aðþrengdar eiginkonur” kannast við að í týpískri smágötu í amerísku samfélagi þekkja allir alla og ef nýr íbúi flytur í hverfið er vel tekið á móti honum. Tigertail Road í Eugene er lítil botlangagata í frekar fínu hverfi og íbúar götunnar eru með eindæmum almennilegir. Tveimur dögum eftir að við komum til landsins var haldin sérstök grillveisla okkur til heiðurs þar sem allir næstu nágrannar okkar buðu okkur velkomin í hverfið, sem við erum nú flutt í. Okkur var í snarhasti reddað öllu því sem okkur vanhagaði um, eins og barnarúmi, kerru og fleiru. Önnur 18 ára tvíburasystirin úr húsinu á móti tók unglingsbörnin okkar að sér og leiddi þau um næsta nágrenni þannig að þau komu upprifin til baka. Við fórum heim úr veislunni stútfull af hugmyndum hvað hægt er að gera hér um slóðir og með fullt af símanúmerum sem við eigum að hringja í af minnsta tilefni. 

Nú erum við orðin íbúar í þessari skemmtilegu götu, fluttum inn í fyrradag. Í morgun um 10-leytið hitti Þorsteinn hann David, manninn hennar T.J., hér úti á götu (hjónin sem leigja okkur "vaninn" sinn), og  þau hjónin eru nú búin að bjóða okkur í kvöldverðarboð annað kvöld. Krakkarnir mega koma með sundföt ef þau vilja kasta sér í sundlaugina.  

Í gær og í morgun fylgdist Þorsteinn með henni Beth í húsinu á móti, þar sem hún stritaði við hellulögn. Hann, sem er vanur hellulagningarmaður, átti mjög bágt með sig – bæði held ég með að sjá hana gera ýmsar vitleysur en aðallega held ég honum hafi þótt erfitt að sjá konuna erfiða svo mikið. Einhvern tímann um hádegisbil, þegar ég hélt að Þorsteinn væri úti að þvo bílinn, var mér litið út og sé þá ekki manninn minn og Narfa berfætta á hnjánum í sandinum hjá Beth – komnir í hellulögn. Dagsverkið hennar var klárað á svipstundu og mátti sjá hana dást að stéttinni sinni og til allan daginn. Þeir feðgar hafa því nú þegar öðlast gott orðspor og eru án efa umtalaðir í götunni og feðgarnir fengu útrás fyrir nágrannakærleikanum. Okkur er boðið í mat til Beth og Steve á föstudagskvöldið. 

Ekki nóg með það, um þrjúleytið í dag var svo þriðja matarboðið í höfn, því Kathi og Dick, hjónin sem leigðu okkur húsið sem við bjuggum í fyrstu tvær vikurnar eru búin að bjóða okkur í mat á fimmtudagskvöld. 

Það er ekki laust við að maður hafi móral yfir því að þekkja aðeins örfáa nágranna í götunni okkar heima á Íslandi.

María

Ferdalagid

Vid flugum til Boston, thadan til San Fransisco og ad lokum til Eugene. Thetta var 22 tima ferdalag og ohaett ad segja ad nokkur ferdakvidi hafdi gripid um sig dagana a undan. Frdin gekk hins vegar vonum framar. Ellefu manada gamli unginn okkar svaf mikinn hluta leidarinnar. Eldri bornin stodu sig lika vel tho talverd treytumerki hafi verid a hopum i sidustu lotunni. I Boston hittum vid stulku sem a sama faedingardag og Hugrun Gyda. Thad stytti bid timann talsvert a flugvellinum ad selpurnar leku ser saman og vid kjoftudum vid mommuna og ommuna a medan, ekki sist thar sem eins og halfs tima seinkun var a fluginu.

Osvikin donuts og risavaxnir hamborgarar a flugvellinum i Boston gafu okkur visbendingu um ad vid vaerum a rettri leid. I utsynisflugi thvert yfir Ameriku kom a ovart hvad allt landid hefur verid reitad nidur eins og med reglustiku. I eydimorkinni voru thad hins vegar reglulegir hringir sem gripu athyglina en thar eru aveitur. 

A flugvellinum i Eugene toku hjonin Jim og Camille a moti okkur og keyrdu okkur i husid i skoginum thar sem vid dvoldum fyrstu tveir vikurnar.  

Þorsteinn

I loftid

Thad kom tha ad thvi ad pabbinn og mamman i faedingarorlofi byrjudu ad blogga. Thad er buid ad standa til sidan i vor en vid aetlum ad vera dugleg ad upplysa ykkur um reynslu okkar her i borginni Eugene i fylkinu Oregon i USA. Vid fjolskyldan komum hingad 9. juli og hofum thangad til i dag buid i 100 ara gomlu husi, med sofa a verondinni sem haegt er ad rugga ser i. I svona husi eins og thid hafid sed i bio. I gardinum er alika gamalt valhnetutre sem teygir anga sina langt yfir husid og upp i hlidina med otal greinar sem hver um sig er eins og fullvaxid tre. I morgun tegar eg leit ut um gluggann var dadyr med kalfinn sinn ad plaga landeigandann med blomaati. I naestu andra hoppadi ikorni nidur ur tre.

'Astaeda thess ad vid erum her er ad eg, pabbinn, er i faedingarorlofi og vid akvadum ad verja theim tima i utlondum. Vid skiptum a husinu okkar og bil vid amerisk hjon. Thar sem vid munum dvelja lengur her i Eugene en amerisku hjonin a Islandi voru thau svo vinsamleg ad redda okkur thessu lika agaeta gamla husi sem vid buum i thann tima sem thau eru heima hja ser, og thau utvegudu okkur reyndar bil lika sem rumar okkur oll sex.

Vid vonum ad vid getum tengt islenska stafi vid bloggid sem fyrst erum ad vinna i thvi.

Þorsteinn